بررسی اثر هورمون آبسیزیک اسید(aba)بر روی ایجاد و افزایش تحمل در گونه علفی sporobolus stapfianus در مقایسه با گونه علفی غیر رستاخیزی sporobolus pyramidalis

چکیده sporobolus stapfianus گیاه علفی رستاخیزی است که به طور طبیعی در آفریقای جنوبی رویش دارد. این گیاه می­تواند به طور کامل خشک شده و پس از دریافت مجدد آب، طی چندین ساعت تمام فعالیت­های فیزیولوژیکی و متابولیکی خود را باز یابد. در حالی که گیاه علفی sporobolus pyramidalis به طور طبیعی به خشکی و اتلاف آب بافت ها حساس بوده و به هنگام خشک شدن می میرد. درطی خشک شدن، تعدادی از متابولیت­ها در بافت­های رویشی مقاوم به خشکی تجمع می یابند که به نظر می رسد در پایداری غشاهای سلول در وضعیت خشکی نقش داشته باشند. در این تحقیق اثر دهیدراسیون روی محتوای نسبی آب (rwc)، میزان پرولین، قند، کلروفیل، پتاسیم و سدیم این گیاهان در طی خشک شدن مورد بررسی قرار گرفت. افزون بر این در طی فرایند خشک شدن در این گیاهان تست توانایی زنده ماندن(viability test) نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. به همین منظور برگهای هر دو گیاه با غلظت 5/2 میلی مولار آبسیزیک اسید (aba) خارجی مورد تیمار (اسپری بر روی برگ) قرار گرفتند سپس با متوقف کردن آبیاری به مدت 50 روز گیاه را خشک کرده و در طول این مدت از گیاه نمونه برداری انجام گرفت. نتایج نشان داد که دهیدراسیون باعث کاهش rwc می گردد، و هنگامی که rwc از 96 درصد در برگهای کاملاً آبدار به 8 درصد در برگهای خشک کاهش یافت، منجر به افزایش محتوای پرولین و قند محلول می گردد همچنین مقدار کلروفیل به طور چشمگیری کاهش می یابد. اما تغییرات در میزان سدیم و پتاسیم دارای نوسان می باشد. درمجموع، نتایج داده­ها با دیدگاه­های متداول، فاکتورهای مطالعه شده و نقش آنها درطی خشکی و القاء مقاومت به خشکی در گیاهان رستاخیزی هماهنگی داشت.